چگونه به کودک مبتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی کمک کنیم؟(بخش اول)

چگونه به کودک مبتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی کمک کنیم؟
فهرست محتوا

تربیت کودک مبتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی(ADHD) مانند فرزندپروری سنتی و همیشگی نیست. معمولاً اجرای قانون و انجام کارهای روزمره در خانه بسته به نوع و شدت علائم کودک تقریباً غیرممکن می شود. بنابراین باید رویه های مختلفی را در پیش بگیرید. کنار آمدن با برخی از رفتارهای ناشی از اختلال فرزند شما ممکن است ناامید کننده باشد ، اما روش هایی برای زندگی بهتر با این کودکان وجود دارد.والدین باید این واقعیت را بپذیرند که کودکان مبتلا به بیش فعالی دارای عملکرد مغزی متفاوت با سایر کودکان هستند. در حالی که کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه-بیش فعالی می توانند یاد بگیرند که چه چیزهایی قابل قبول است و چه چیزهایی غیر قابل قبول  ،اما وجود اختلال، آن ها را مستعد رفتارهای تکانشی می کند.

زندگی با کودک یا نوجوان مبتلا به اختلال بیش فعالی با کمبود توجه می تواند ناامید کننده یا حتی طاقت فرسا باشد. اما به عنوان یک والد می توانید به کودک خود کمک کنید تا از پس چالش های روزمره برآید ، انرژی خود را به انجام فعالیت های مثبت هدایت کند و آرامش بیشتری را در خانواده به وجود آورد.

هرچقدر زودتر و با ثبات و پیگیری بیشتری به مشکلات فرزند خود بپردازید ،او شانس بیشتری برای موفقیت در زندگی دارد.

کودکان مبتلا به نقص توجه-بیش فعالی به طور کلی در عملکرد اجرایی مشکل دارند،مانند : توانایی در تفکر،برنامه ریزی ، سازماندهی ، کنترل تکانه و کامل کردن تکالیف. این بدان معناست که شما باید مسئولیت اجرایی را بر عهده بگیرید و در عین اینکه کودک به تدریج مهارت های اجرایی خود را کسب می کند،او را راهنمایی کنید.

باید به خاطر داشته باشید کودکی که شما را نادیده می گیرد ، آزار می دهد یا باعث خجالت شما می شود ، آگاهانه رفتار نمی کند. کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه-بیش فعالی  دلشان می خواهد آرام بنشینند یا اتاق هایشان را مرتب و منظم کنند.آن ها می خواهند همه کارهایی را که والدینشان انجام می دهند را انجام دهند، اما نمی دانند چگونه این اتفاقات را رقم بزنند.

با صبر ، دلسوزی و پشتیبانی فراوان ، می توانید اختلال ADHD دوران کودکی را مدیریت کنید و یک خانه پایدارو شاد داشته باشید.

مهارت های نوع اول:مثبت بمانید و به سلامتی خود اهمیت بدهید

شما به عنوان والدین زمینه سلامتی عاطفی و جسمی کودک خود را فراهم می کنید و بر بسیاری از عواملی که می تواند علائم اختلال فرزند شما را تحت تأثیر مثبت قرار دهد، کنترل دارید.

– نگرش مثبت داشته باشید.بهترین دارایی شما برای کمک به کودک در مواجهه با چالش های اختلال کم توجهی-بیش فعالی نگرش مثبت و عقل سلیم شماست. وقتی آرام و متمرکز باشید ، به احتمال زیاد می توانید با کودک خود ارتباط برقرار کنید و کمک کنید تا او هم آرام و متمرکز باشد.

-به یاد داشته باشید که رفتار کودک شما مربوط به یک اختلال است، بیشتر اوقات عمدی نیست. حس شوخ طبعی خود را حفظ کنید. آنچه که امروز شرم آور است ممکن است یک داستان خانوادگی بامزه در ده سال دیگر باشد.

-مسامحه کنید. وقتی کودک شما تکالیف روزانه و کارهای مقرر شده را انجام داده و فقط یک کار انجام نشده باقی مانده ، مسئله مهمی نیست. اگر کمال گرا باشید ، نه تنها دائما ناراضی خواهید بود بلکه انتظارات غیرممکنی را برای کودک خود ایجاد می کنید.

-به همه چیزهایی که درباره فرزند شما مثبت ، ارزشمند و منحصر به فرد هستند ، فکر کنید یا یک لیست کتبی تهیه کنید. اعتماد کنید که فرزند شما می تواند یاد بگیرد ، تغییر کند ، بالغ و موفق شود.

-به دنبال حمایت و پشتیبانی باشید. یکی از مهمترین مواردی که در تربیت کودک مبتلا به این اختلال باید به خاطر بسپارید، این است که مجبور نیستید این کار را به تنهایی انجام دهید. با پزشکان ، درمانگران و معلمان کودک خود صحبت کنید. به یک گروه پشتیبانی سازمان یافته برای والدین کودکان مبتلا به ADHD بپیوندید. این گروه ها یک محفل برای ارائه مشاوره ترتیب میدهند که مکانی امن برای تخلیه احساسات و به اشتراک گذاشتن تجربیات فراهم می کند.

مطالب مرتبط  اختلال های ارتباطی در کودکان

-مراقب خودتان باشید. تغذیه سالم داشته باشید ، ورزش کنید و راه هایی برای کاهش استرس پیدا کنید ، خواه این امر به معنای استحمام شبانه یا تمرین مدیتیشن صبحگاهی باشد.

نکته دوم: ساختاری ایجاد کنید و به آن پایبند باشید

-یک برنامه ی همیشگی داشته باشید. تعیین زمان و مکان برای همه موارد مهم است تا به کودک مبتلا به کم توجهی-بیش فعالی کمک کند که بتواند درک کند و انتظارات را برآورده سازد. برای وعده های غذایی ، مشق شب ، بازی و به رختخواب رفتن تشریفات ساده و قابل پیش بینی تعیین کنید. از کودک خود بخواهید برای فردا ،قبل از خواب لباس هایش را آماده کند و مطمئن شوید هر آنچه را که برای رفتن به مدرسه نیاز دارد، در مکان معین به صورت آماده در دسترس خواهد داشت.

– قرار دادن ساعت در سرتاسر خانه. یک ساعت بزرگ را در اتاق خواب کودک خود در نظر بگیرید. برای کارهایی که کودک شما باید انجام دهد ، مثلاً تکالیف یا آماده شدن صبح وقت کافی را در نظر بگیرید. از یک تایمر برای مشق شب یا کارهایی مانند تمام کردن بازی و آماده شدن برای خواب استفاده کنید.

-تا میتوانید برنامه کودک خود را ساده کنید. خوب است که از اوقات بطالت اجتناب کنید ، اما این کار سبب می شود تا کودک مبتلا به کمبود توجه- یش فعالی بیشتر حواسش پرت شود و به فعالیت های بعد از مدرسه نپردازد .

-مکانی آرام ایجاد کنید.اطمینان حاصل کنید که کودک شما از فضای آرام و خصوصی برخوردار است.

-تمام تلاش خود را انجام دهید تا مرتب و منظم باشید.خانه خود را به صورت سازمان یافته تنظیم کنید. اطمینان حاصل کنید که کودک شما می داند همه چیز سر جای خود را دارد.

نکته سوم: فعالیت های روزانه وخواب کافی را مدنظر قرار دهید.

کودکان مبتلا به ADHD اغلب انرژی زیادی برای مصرف کردن دارند. ورزش های سازمان یافته و سایر فعالیت های فیزیکی می تواند به آنها کمک کند تا انرژی خود را با روش های سالم بدست آورند و توجه خود را معطوف به حرکات و مهارت های خاص کنند. مزایای فعالیت های بدنی بی شمار است: باعث بهبود تمرکز ، کاهش افسردگی و اضطراب و رشد مغز می شود. از همه مهم تر ، برای کودکان کمبود توجه این واقعیت وجود دارد که ورزش منجر به خواب بهتر می شود و به نوبه خود می تواند علائم ADHD را نیز کاهش دهد.

ورزشی پیدا کنید که فرزند شما از آن لذت ببرد و با نقاط قوت او متناسب باشد. ورزش های انفرادی یا تیمی مانند بسکتبال و هاکی که به حرکت مداوم نیاز دارند گزینه های بهتری هستند.همچنین کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است از آموزش ورزش های رزمی یا یوگا لذت ببرند. کار روی بدنشان باعث می شود کنترل ذهنی خود را افزایش دهند.

-اهمیت خواب کودک.خواب ناکافی می تواند توجه افراد را کمتر کند ، اما برای کودکان مبتلا به اختلال کم توجهی-بیش فعالی بسیار مضر است. یک خواب ثابت و زود هنگام مفیدترین راهکار برای مقابله با این مشکل است ، اما ممکن است به طور کامل آن را حل نکند.

با امتحان یک یا چند راهکار زیر به کودک خود کمک کنید تا بهتر استراحت کند:

-زمان تلویزیون دیدن کودک را کاهش داده و فعالیت ها و میزان ورزش کودک را در طول روز افزایش دهید.

-کافئین را از رژیم غذایی کودک حذف کنید.

– سطح فعالیت  کودک را برای یک ساعت یا حدود قبل از خواب کاهش دهید.فعالیت های آرام تری مانند رنگ آمیزی ، کتاب خواندن یا بازی بی سر و صدا پیدا کنید.

-ده دقیقه کودک خود را نوازش کنید. این امر باعث ایجاد احساس عشق،امنیت و همچنین فراهم آوردن زمانی برای آرام شدن می شود.

-از اسطوخودوس یا رایحه های دیگر در اتاق کودک خود استفاده کنید. رایحه ممکن است به آرامش کودک در هنگام به خواب رفتن کمک کند.

ترجمه:فاطمه رنجبر

منبع:ADHD Parenting Tips

امتیاز شما به محتوا:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *