بعضی از بچه ها وقتی که به سن مدرسه می رسند، خیلی خوب حرف می زنند و منبع لغات وسیعی دارند. اما برخی دیگر، مهارت های کلامی محدودی دارند. این موضوع زیان جدی برایشان به دنبال دارد؛ چون معلمان غالباً مهارت های گفتاری کودک را نشانه هوش و توانایی او می دانند و به همین دلیل ممکن است به فرزند شما، آگاهانه یا ناخودآگاه برچسب «کند ذهن» زده شود. حال چگونه می توانید به فرزندتان کمک کنید تا با یادگیری کلمات نه به اندازه انیشتین بلکه در حد خودش علاقه نشان دهد.
در دهه پنجاه میلادی والدین از لحاظ روش حرف زدن با کودکان به دو گروه تقسیم شدند:
برخی والدین با فرزندشان خیلی خشن و کوتاه حرف میزدند:«دنی ،آن در لعنتی را ببند!»،« بیارش اینجا»، «بخورش!» و …
عده‌ای دیگر خلاف دسته اول هستند:
«چارلز ،عزیزم، لطف میکنی در را ببندی، آخه جریان باد به سمت داداش کوچولو است، آفرین چه پسر خوبی دارم!»
لازم نیست پروفسور باشید تا متوجه شوید که در کله چارلز کوچولو کلمات بیشتری از دنی وجود دارد و موقع حرف زدن هم بهتر می تواند جمله بسازد.
امروزه ،بسیاری از والدین آگاهی بیشتری درباره حرف زدن با فرزندشان دارند درباره همه چیز توضیح می‌دهند و برای خوشایند کودکان با آن ها گفتگو می کنند. والدین امروزی به قانون اولیه یادگیری زبان در کودکان آگاهند و می دانند آن ها بیش از آنچه نشان می دهند، می فهمند.
قدم های اصلی عبارتند از:
۱) در دوران بارداری به نواهای دل انگیز گوش بسپارید.
می توانید هر وقت خواستید این کار را با آواز خواندن یا زمزمه کردن شروع کنید یا از شنیدن موسیقی لذت ببرید( بهتر است صدای موسیقی بلند باشد). اگر پدر هستید با همسرتان و یا حتی به طور مستقیم با فرزندتان حرف بزنید! با این روش،کودک شما بعدها در برابر صداهای مردانه احساس امنیت می‌کند و شما هم راحت تر می توانید او را آرام کنید. تکرار و کمک به او در آشنایی با صدای بعضی از برنامه های مناسب تلویزیون، باعث تسکین خاطرش میشود!
۲) حرف زدن، آواز خواندن و گوش دادن به موسیقی را در دوران نوزادی کودک هم ادامه دهید. تکان دادن می تواند احساس خوبی از ریتم یکنواخت را که از مراحل لازم هنگام حرف زدن است در بچه‌ها ایجاد کند. اگر بچه را به پشت خود ببندید یا در آغوش بگیرید می توانید حرکات را بهتر انجام دهید.
در طول روز همین طوری که با بچه های نو پا راه می روید، با استفاده از لغات ساده درباره کاری که انجام می دهید، با آنها صحبت کنید. از لغاتی که خود بچه ها به شما می‌گویند استفاده کنید اما کلامتان کودکانه نباشد بلکه چیزی را که آنها می‌گویند به صورت صحیح برایشان تکرار کنید.
حرف زدن ،غذای مغز بچه هاست!
۳) در حالی که کودک نوپا شروع به صحبت می کند، می توانید با تکرار آن و اضافه کردن کلماتی به گفتار او، تشویقش کنید و به او کمک کنید تا کلمات درست را یاد بگیرد.
مثال:« کر!».« تو کره می خواهی؟ کوچولوی من کره می خواهد!»
بهترین راه برای این کار ،بازی است و نباید به بچه فشار زیادی تحمیل کرده، انتظارات بی جا از او داشت.
والدین می توانند به جای خشن بودن و استفاده از روش مستبدانه، با بچه ها رفتاری شاد و دموکراتیک داشته باشند. این روش، به کودکان اجازه اظهار نظر می‌دهد و مشوق بحث و گفت وگو در خانواده است. به طور مثال زمانی که بچه ها را برای خرید یا ماشین سواری به خیابان می برید با آنها صحبت کنید، به این ترتیب کمتر خسته می‌شوید به علاوه مطمئن باشید این نوع گفتگو خالی از لطف نیست. جهت اخذ نوبت در مجموعه کیدز 24 کلیک نمایید.
منبع: کتاب راز کودکان شاد: راهنمای جامع برای والدین، مربیان، استادان و مشاوران تربیتی (از تولد تا نوجوانی)،نویسنده: استیو بیدالف،مترجم:منزه فراهانی،انتشارات پیک بهار
