اشتها در کودکان و علل بی اشتها بودن آن ها

فرزند من، بسیار بی اشتها است. خیلی کم غذا می خورد و بیشتر در حال فعالیت است، از لحاظ ظاهری کوچک به نظر می رسد من نگران سلامتی او هستم، چه باید بکنم؟ این سؤالی است که بسیاری از مادران جوان دارند. این مشکل تنها مربوط به مادران ایرانی نیست. بسیاری از مادران دنیا نمی دانند، کدام غذا و به چه میزان برای کودکشان مناسب است، تا رشد او به خوبی صورت گیرد. با ارائه مطالب استخراج شده از منابع معتبر تغذیه ای و پزشکی، به شما کمک خواهیم کرد تا به حل این مشکل بپردازید.

درمان بی اشتهایی کودکان را از سه جنبه مورد بررسی قرار می دهیم :

ابتدا علل بی اشتهایی کودکان را روشن می سازیم  . و سپس به بررسی نیازهای تغذیه ای کودکان می پردازیم . در انتها کاربرد عملی اطلاعات را به شما خواهیم آموخت.برای حل هر مشکلی نیاز است که ابتدا علت آن را متوجه شویم . مادری که کودکش به اندازه کافی غذا نمی خورد . و از دست ناز کردن های او به تنگ آمده، و از رشد نرمال کودکش نگران است، به پزشک یا متخصص تغذیه مراجعه می کند که در این صورت پزشک درمورد عادات کودک از او چنین سئوالاتی خواهد کرد :

ساعات غذا خوردن کودک چگونه است؟

مقدار غذایی که درهر وعده می خورد به چه میزان است؟

در بین وعده های غذایی چه چیزهایی مصرف می کند؟

میزان فعالیت شدید کودک چند ساعت در روز است؟

شما نیز باید ، حتما در ابتدا پاسخ این سؤالات را آماده کنید.

علل متفاوتی برای بی اشتهایی کودکان به غذا، وجود دارد . که بطور خلاصه عبارتند از :

علت اول- وجود نوعی بیماری در کودک.

هر نوع بیماری یا دارویی که موجب زخمهای دهان ، تغییرحس چشایی کودک، کاهش اشتها، و استفراغ شود باعث کاهش اشتهای کودک میشود . البته وجود تب خفیف نیز موجب کاهش اشتهای کودک می شود. در طول دوران مریضی یا نقاهت، به دلیل کمتر شدن فعالیت کودک، وی اشتهای کمتری نسبت به غذا خوردن پیدا می کند . ولی نگران نباشید بازسازی بدن کودکان بسیار سریع است.

پس از مریضی، با مراقبت بیشتر، کودک شما به راحتی به وضعیت اولیه باز می گردد. فقط باید مراقب باشید، کمبود غذایی او به سوء تغذیه نیانجامد که اثرات مخرب آن به سختی جبران پذیر است.

شما با مشورت کردن با پزشکتان (هر۲تا ۳ ماه یک بار)،در صورت نبودن این علائم و اطمینان از عدم وجود انگل در روده های کودکتان، می توانید مطمئن شوید که دلیل بی اشتهایی او مریضی نیست.

علت دوم- وجود سوء جذب یا حساسیت های غذایی در کودک.

ممکن است روده های کودک، به یک نوع ماده غذایی مثل پروتئین موجود در گندم (گلوتن)حساسیت داشته باشد. از این رو مواد غذایی به راحتی جذب دیواره روده نمی شود. و یا در اثر مصرف یک ماده غذایی خاص، در بدنش عوارض خاصی به وجود آید . که موجب ترس کودک از غذا و غذا خوردن شود.

برای اطمینان از عدم وجود چنین حالتی، برنامه غذایی و میزان مصرف هرغذا را درطول مدت 3 هفته یادداشت کنید . به این ترتیب متوجه خواهید شد چه غذاهایی را دوست ندارد. چه غذاهایی، با چه فرم و چه حرارتی (با کدام مواد اولیه)را بهتر می خورد. به این ترتیب برنامه غذایی که برای کودک تعیین خواهید کرد، بر اساس علایق او وبه روش جانشینی خواهد بود که بعداً در مورد آن توضیح خواهیم داد.

علت سوم- در دسترس نبودن غذاهای کافی وسالم برای کودک.

گاهی غذای کافی و مقوی در اختیار کودک نیست . و گاهی والدین، موادغذایی سالم، نظیر سبزیجات شسته و پوست کنده، میوه های شسته و آماده خوردن، دانه ها و مغزهای مقوی مثل آجیل، لبنیات تازه و … را در اختیار کودک قرار نمی دهند . و در عوض به عنوان میان وعده ، به او شیرینی و شکلات و یا تنقلاتی می دهند که کالری زیاد دارد . و محتوی مواد مغذی کمی است.

علت چهارم- وجود فشارهای روانی بر کودک.

یک مشاجره خانوادگی، یا وجود مشکلی در بین اعضاء دیگر خانواده برغذاخوردن کودکان، خصوصاً کودکان باهوش تأثیر بسزایی دارد. اجبار کودک به خوردن، و تهدید کودک برای غذا ندادن به خاطر عمل زشتی که انجام داده است همه از این مقوله اند. یکی از عوامل مهم در ایجاد بی اشتهایی، اختلالات و ناراحتیهای روانی و غیر ارگانیک است. اضطراب، افسردگی، روابط غلط خانوادگی، کمبود محبت و عکس العمل های عاطفی نامناسب از جمله این علل می باشند. والدین افسرده که روش ایجاد رابطه عاطفی با کودک خود را نمی دانند و در روند تحریک کودکان شان به خوردن کوتاهی دارند، فرزند آنان از بی توجهی تغذیه ای عاطفی رنج می برند. ناآگاهی از نوع و شیوه ارتباط با کودک در هر زمینه ای خصوصا به هنگام تغذیه و از سن ۸ ماهگی به بعد می تواند منجر به اختلالات تغذیه ای، بی میلی و بی اشتهایی در دوران کودکی شود.

هچنین بخوانید: پزشک متخصص کودک و نوزاد 

سایر علل :

رفتار شما مادر و پدر عزیز، مهمترین تاثیررا برای کودکتان دارد . اگر شما رفتار غلطی دارید نمی توانید از او انتظار داشته باشد که این کار را انجام ندهد. پس با رفتار درست خود، به صورت عملی به او آموزش دهید.

وعده دادن کودک به شیرینی و تنقلات در عوض خوردن غذا. غذا دادن به کودک در برابر تلویزیون و کلا در زمانی که حواس او مشغول کار دیگری است. ناز کشیدن های زیاد مادر واصرار زیاد وی برای خوردن غذا.

غذا دادن در زمان های نامنظم و مکانهای مختلف نیز می تواند از علل بی اشتهایی کودکان باشد.